Weekend in de sneeuw!
Blijf op de hoogte en volg Daphne
05 Maart 2018 | Verenigde Staten, Santa Barbara
Hoi Hoi!
We zijn eindelijk thuis na een bijna 8 uur durende terugreis van Yosemite, maar het was het zeker waard! Echt een heel tof weekend gehad.
Maar voordat we naar Yosemite gingen, had ik eerst nog school van maandag tot en met donderdag. En ik moet zeggen, het was een van de meest on-interessantste weken ooit. Ik had dinsdag een tentamen in m'n alcohol and drugs counseling class. Waarschijnlijk heb ik dat tentamen ontzettend gefaald, maar maakt niet uit. Ik vind de klas echt nog steeds heel leuk!
Woensdag ben ik na het zwemmen naar de world market geweest waar ik HAGELSLAG heb gevonden! Ik had in november van Mirjam hagelslag gehad, maar die was een paar weken geleden op gegaan. Dus ik was helemaal blij :) (De hagelslag hier was trouwens mega duur).
En toen was het vrijdagochtend en ging de wekker om 5 uur in de ochtend. Ik had m'n koffertje al ingepakt dus ik hoefde eigenlijk alleen maar even te douchen en te ontbijten en dan zouden we om 6 uur vertrekken. Maar Jonathan zou Jonathan niet zijn als hij zich niet zou verslapen, dus die stond om 6;30 eindelijk voor de deur. Toen hebben we Ferdi opgehaald en zijn we met z'n vieren (Lena was er ook bij) even boodschappen wezen doen. En toen kon de lange reis beginnen, 7 uur in de auto. We zijn onderweg natuurlijk wel een paar gestopt en ik heb Jonathan halverwege even afgewisseld zodat hij een power nap kon doen.
Aan het begin van de middag kwamen we in een stadje genaamd Fresno aan, echt de lelijkste stad die ik ooit in m'n leven heb gezien. Maar we moesten even sneeuwkettingen kopen. Daarna kwamen we eindelijk aan in ons hotel in Yosemite. We hadden een kamer met 2 tweepersoonsbedden, een openhaard, een keukentje en een bubbelbad in de badkamer. Oh ja, en de kamer zat recht aan de rivier dus we hadden heel mooi uitzicht.
Nadat we de sneeuwkettingen om de banden hadden gedaan zijn we naar een uitzichtpunt gereden, maar door het vele sneeuw was er niet heel veel te zien. Oh en om even te vermelden, het was tussen de -6 en -17 in Yosemite en dat waren we niet meer gewend na 7 maanden in Santa Barbara.
Na ons eerste halve dagje in Yosemite zijn we in het hotel restaurant wezen eten en na het eten zijn we gaan zwemmen.
De volgende ochtend stonden we om 7:30 op en hebben we gewoon op de kamer ontbeten. Toen we in de auto wilden stappen kwamen we er achter dat we een sneeuwketting waren verloren, dus we moesten nieuwe aanschaffen. 90 Dollar armer zijn we richting Yosemite Village gereden waar we eerst naar een museum en een theater zijn geweest. Daarna hebben we een wandeling gemaakt naar een waterval en we hebben ook als vier kleine kinderen een sneeuwpop gebouwd :)
Het begon al weer laat te worden en we wilden voor het donker de valley uit zijn, dus we zijn nog even naar een uitzichtpunt gereden en toen op naar het hotel. Daar hebben we pizza besteld en hebben we al eten monopoly gespeeld, voor het eerst in m'n leven heb ik het hele spel uitgespeeld.
Zondagochtend besloten Jonathan en Lena om zonsopgang te gaan kijken, maar Ferdi en ik zijn niet echt ochtendmensen dus wij lagen nog in coma.
We moesten om 11 uur uitchecken in het hotel... terwijl om 10:30 onze kamer nog een grote puinzooi was.
Na het uitchecken zijn we naar de sequoia trees gereden. Maar na 2 mile knapte een van de sneeuwkettingen... Gelukkig hadden we nog een reserve dus konden we hem verwisselen. Toen we daar aankwamen bleken we dat we nog 1 mile moesten hiken om bij de echte bomen te komen. Iedereen was zwaar gemotiveerd om te gaan, maar Ferdi en ik zijn na 5 minuten omgekeerd omdat er geen road naar de bomen was. We moesten door de sneeuw dat helemaal tot onze heupen kwam. Lena is later ook omgekeerd, maar Jonathan is zo klein en zo licht als een veertje dus die zakte niet helemaal naar beneden. Hij is helemaal doorgelopen, maar volgens mij heeft hij geen boom gezien. Nouja, het idee om te gaan hiken was er op z'n minst.
Rond een uur of 2 zijn we begonnen aan onze weg terug naar Santa Barbara. We moesten onderweg een paar keer stoppen omdat er een vreemd alarmlichtje in het dashboard begon te knipperen, maar volgens Jonathan kon het geen kwaad dus na een rit van 7,5 uur kwamen we ein-de-lijk thuis. Ik ben gelijk even bij Lars op de bank geploft en nu ben ik weer lekker thuis, ready om naar bed te gaan.
Ik heb net nog even met mama gefacetimed, want die was ook wel nieuwsgierig naar de verhalen!
Nou dat was weer een verhaaltje over m'n leventje hier in Santa Barbara. Het gaat dus nog steeds helemaal goed hier en ik ben nog helemaal niet klaar om naar huis te gaan over 90 dagen. De winter begint hier ook weer op te houden en komende week wordt het weer tussen de 20 en 23 graden. Ik kan niet wachten tot de zomer weer begint, want dat koude weer is echt niks voor mij....
Groetjes en tot snel! X
We zijn eindelijk thuis na een bijna 8 uur durende terugreis van Yosemite, maar het was het zeker waard! Echt een heel tof weekend gehad.
Maar voordat we naar Yosemite gingen, had ik eerst nog school van maandag tot en met donderdag. En ik moet zeggen, het was een van de meest on-interessantste weken ooit. Ik had dinsdag een tentamen in m'n alcohol and drugs counseling class. Waarschijnlijk heb ik dat tentamen ontzettend gefaald, maar maakt niet uit. Ik vind de klas echt nog steeds heel leuk!
Woensdag ben ik na het zwemmen naar de world market geweest waar ik HAGELSLAG heb gevonden! Ik had in november van Mirjam hagelslag gehad, maar die was een paar weken geleden op gegaan. Dus ik was helemaal blij :) (De hagelslag hier was trouwens mega duur).
En toen was het vrijdagochtend en ging de wekker om 5 uur in de ochtend. Ik had m'n koffertje al ingepakt dus ik hoefde eigenlijk alleen maar even te douchen en te ontbijten en dan zouden we om 6 uur vertrekken. Maar Jonathan zou Jonathan niet zijn als hij zich niet zou verslapen, dus die stond om 6;30 eindelijk voor de deur. Toen hebben we Ferdi opgehaald en zijn we met z'n vieren (Lena was er ook bij) even boodschappen wezen doen. En toen kon de lange reis beginnen, 7 uur in de auto. We zijn onderweg natuurlijk wel een paar gestopt en ik heb Jonathan halverwege even afgewisseld zodat hij een power nap kon doen.
Aan het begin van de middag kwamen we in een stadje genaamd Fresno aan, echt de lelijkste stad die ik ooit in m'n leven heb gezien. Maar we moesten even sneeuwkettingen kopen. Daarna kwamen we eindelijk aan in ons hotel in Yosemite. We hadden een kamer met 2 tweepersoonsbedden, een openhaard, een keukentje en een bubbelbad in de badkamer. Oh ja, en de kamer zat recht aan de rivier dus we hadden heel mooi uitzicht.
Nadat we de sneeuwkettingen om de banden hadden gedaan zijn we naar een uitzichtpunt gereden, maar door het vele sneeuw was er niet heel veel te zien. Oh en om even te vermelden, het was tussen de -6 en -17 in Yosemite en dat waren we niet meer gewend na 7 maanden in Santa Barbara.
Na ons eerste halve dagje in Yosemite zijn we in het hotel restaurant wezen eten en na het eten zijn we gaan zwemmen.
De volgende ochtend stonden we om 7:30 op en hebben we gewoon op de kamer ontbeten. Toen we in de auto wilden stappen kwamen we er achter dat we een sneeuwketting waren verloren, dus we moesten nieuwe aanschaffen. 90 Dollar armer zijn we richting Yosemite Village gereden waar we eerst naar een museum en een theater zijn geweest. Daarna hebben we een wandeling gemaakt naar een waterval en we hebben ook als vier kleine kinderen een sneeuwpop gebouwd :)
Het begon al weer laat te worden en we wilden voor het donker de valley uit zijn, dus we zijn nog even naar een uitzichtpunt gereden en toen op naar het hotel. Daar hebben we pizza besteld en hebben we al eten monopoly gespeeld, voor het eerst in m'n leven heb ik het hele spel uitgespeeld.
Zondagochtend besloten Jonathan en Lena om zonsopgang te gaan kijken, maar Ferdi en ik zijn niet echt ochtendmensen dus wij lagen nog in coma.
We moesten om 11 uur uitchecken in het hotel... terwijl om 10:30 onze kamer nog een grote puinzooi was.
Na het uitchecken zijn we naar de sequoia trees gereden. Maar na 2 mile knapte een van de sneeuwkettingen... Gelukkig hadden we nog een reserve dus konden we hem verwisselen. Toen we daar aankwamen bleken we dat we nog 1 mile moesten hiken om bij de echte bomen te komen. Iedereen was zwaar gemotiveerd om te gaan, maar Ferdi en ik zijn na 5 minuten omgekeerd omdat er geen road naar de bomen was. We moesten door de sneeuw dat helemaal tot onze heupen kwam. Lena is later ook omgekeerd, maar Jonathan is zo klein en zo licht als een veertje dus die zakte niet helemaal naar beneden. Hij is helemaal doorgelopen, maar volgens mij heeft hij geen boom gezien. Nouja, het idee om te gaan hiken was er op z'n minst.
Rond een uur of 2 zijn we begonnen aan onze weg terug naar Santa Barbara. We moesten onderweg een paar keer stoppen omdat er een vreemd alarmlichtje in het dashboard begon te knipperen, maar volgens Jonathan kon het geen kwaad dus na een rit van 7,5 uur kwamen we ein-de-lijk thuis. Ik ben gelijk even bij Lars op de bank geploft en nu ben ik weer lekker thuis, ready om naar bed te gaan.
Ik heb net nog even met mama gefacetimed, want die was ook wel nieuwsgierig naar de verhalen!
Nou dat was weer een verhaaltje over m'n leventje hier in Santa Barbara. Het gaat dus nog steeds helemaal goed hier en ik ben nog helemaal niet klaar om naar huis te gaan over 90 dagen. De winter begint hier ook weer op te houden en komende week wordt het weer tussen de 20 en 23 graden. Ik kan niet wachten tot de zomer weer begint, want dat koude weer is echt niks voor mij....
Groetjes en tot snel! X
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
